اول؛انتخاب شهید
وارد یک نمایشگاه گل که می‌شویم،با یک فضای عطرآگین و روح‌نواز روبه‌رو می‌شویم.
انواع گلها با رنگ‌های متفاوت وجود دارد.قرار است ما حداقل یک شاخه گل بخریم.چند بار به این گل‌های چشم نواز نگاه می‌کنیم.
یک گل با غنچه هایش در دل ما شوقی ایجاد می‌کند و دلمان اسیر نگاهش میشود و آنگاه آن را انتخاب می‌کنیم.
در بین هزاران لاله پرپر شده یک شهید را به عنوان دوست خود انتخاب می‌کنیم.به عکس شهدا نگاه کنیم ببینیم کدام شهید قلبمان را بیشتر مجذوب خود می‌کند؟!کدام شهید با نگاهش ما را به وجد می آورد؟!همان،دوست شهید ماست.
من معتقدم هر ایرانی باید در خانه خود عکس یک شهید داشته باشد و حس تعلق به شهید نباید در یک محدوده مشخصی به نام خانواده شهید باقی بماند.اگر در اداره‌ای دولتی یا خصوصی عکسی از شهید نباشد این بی معرفتی است.»
سردار دلها،شهید قاسم سلیمانی
دوم؛شناخت شهید
قرار است شهید چراغ راه ما در زندگی قرار گیرد. می‌خواهیم یک دوست آسمانی وارد خانواده‌مان کنیم،پس باید او را بشناسیم؛به قولی شهید شناسی کنیم.
حال که شهید را در تراز یک انسان موفق و مؤمن انتخاب کردیم باید با رفتار و کردار او آشنا شویم تا او را الگو و اسوه خود قرار دهیم.
پس باید کتاب شهید،کلیپ،زندگی نامه،یادداشت‌ها،وصیت نامه و . او را مطالعه کنیم تا راز موفقیتش را پیدا کنیم و نقطه آغاز حرکت تکاملی او را دریابیم.
توصیه من به شما جوانان این است که ضمن اینکه شهید شناسی و معرفت شناسی را انجام می‌دهید، کاری کنید که شهدا نصب العین و جزئی از وجودتان شوند.همانگونه که در زندگی با بعضی از دوستان خود رفیق و ندار هستید،از بین شهدا نیز یکی را انتخاب کنید و با او رفیق و به اصطلاح ندار شوید.»
سردار دل ها،شهید قاسم سلیمانی
سوم؛عهد بستن با شهید
قرار شد با یک شهید دوست واقعی شویم و او را به جمع خانواده خود اضافه کنیم؛به عنوان یک برادر،یک داداشی تا دست ما را بگیرد و در فراز و نشیب زندگی و در مسیر عبودیت و بندگی کمکمان کند.
برای اینکه یادمان نرود یک دوست آسمانی داریم با دوست شهید یک پیمان نامه دوستانه می‌بندیم.
اگر روی یک کاغذ بنویسیم که چه بهتر!
این پیمان نامه ای است عاشقانه برای شروع رفاقت بین اینجانب،و شهید عزیز و بزرگوار
که بر این اساس من پیمان می‌بندم از این پس با تلاش و شناخت بیشتر و ایجاد رفاقت با این شهید،ایشان را در تمامی مراحل زندگی الگوی خود قرار دهم!
برای شروع رفاقت عهد ببندیم؛مثلاً من هر دو رکعت نماز به نیت شهید می‌خوانم.یا در هر هفته یک زیارت عاشورا به نیت شهید می‌خوانم.
قرارداد دو طرفه است.حال که قرار است شهید دوست صمیمی و حامی ما باشد، ما هم دست به کار می‌شویم و یک سری کار خیر به نیت شهید انجام می‌دهیم.
شخصی از امام صادق پرسید:چرا دعای ما مستجاب نمی‌شود؟
فرمودند:خدا قراردادش دو طرفه است و یک طرفه نیست.
وَأَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ
خدا می‌گوید شما به عهد بندگی من عمل کنید،من هم به عهد خدایی شما عمل میکنم.شما در کار خدا باش،خدا هم در کار شماست.
ما قرارداد یک طرفه می‌نویسیم و امضا می‌کنیم؛ خدایا هر چه من می‌گویم تو گوش بده،ولی هرچه تو می‌گویی من گوش نمی‌دهم.
بیشتر حرفهای خدا را زیر پا میگذاریم،ولی می‌خواهیم خدا همه حرفهای ما را گوش دهد.
خدا می‌گوید:من اطاعت میکنم از کسی که مرا اطاعت کند؛کسی که در مسیر من باشد.
خدا می‌گوید:با این شرایط و آدرس سمت من بیا من قطعاً اجابت میکنم.
اینکه ما با هر وضعی که داریم؛کسی تنبل است و در خانه نشسته و می‌گوید:خدایا روزی مرا برسان. خدا می‌فرماید:برو کار کن از تو حرکت و از من برکت!
درباره این سایت